آنجا

بعضی اوقات مسائل اون جور که آدم میخواد پیش نمیره.تصویر بالا اتودی بود که میخواستم بره یه پوستر بزنم با موضوع معماری و سینما. ایده ام هم این بود که سالن سینما و تصویر روی پرده رو با هم یکی کنم. یه جوری مثلا اون تصویر روی پرده تبدیل به قسمتی از همون واقعیت دنیای تماشاچیا شده باشه. کم کم شد این چیزی که میبینید. تقریبا اصلا ربطی به موضوع اولی نداره
نمیدونم این چقدر میتونه خوب یا بد باشه که موقع تصویر سازی خودت رو در میون اون دنیایی که ساختی حس کنی.میون جایی که فقط تو ذهن تو هست.یه نا کجا آباد